روزهایی که میگذرند،
به تجاوز تنهایی
باردار منی هستند سخت تر از دیروز

هر چه زیباست زن است

پستان های آویزان از سر شاخه ها 

و برگ هایی

میپوشاند ترک های رنگینش را 

جانور

من یک تناقض دو پا هستم 

روز ها زنده ام ,

 شب ها میمیرم

شغل شریفتون چیه؟

خودشون ساخت و پاخت کردن

ما چیکاره ایم

 از اولشم بیکار بودیم

ینی یه مدت سرکار بودیم

 بعد دیدیم تهش همینه دیگه

هی سرکاری,

بعد هی میان بهت میگن

 بابا سر کاری

بعد هی نیگا میکردیم که,

عی بابا

ما که سر کاریم

گفتیم چه کاریه,

 بیکار شدیم,

 بی عار شدیم

 خواسیم عیار شیم

 رامون ندادن لامروتا

 میگفتن ویزا نداری

 داشتیم ها

کلی ویز ویز تو کلمون داشتیم

 ولی لامروتا نمیشنیدن,

 مام بی خیال شدیم 

همون بی عار موندیم 

بی کارم که بودیم 

یه چایی هم روش 

ک ل م ه

کلمه ها

کلمه ها

 دارن وول وول میخورن

جاشون تنگه 

نفسشون در نمیاد 

 آخه زبونم حق السکوت گرفته ازشون

 به بهای یه دل سیر خندیدن 

به سر تا ته دنیا 

ته خمره

نم گرفتیم دیگه

نم کشیدیم

 بیا ساقی

بده جامی

خمارم من

 از ازل ها

 از همون اول اولاش

همون وختی که پامون و گذاشتیم روش

یا شایدم توش

 همون وختی که از پشت کوه درومد

 سبک بالان

 خرامانان

 همون اول اولاش 

که خشک و تر نداش 

ترشدیم

 تر زدیم 

مربی هم نیس تعویضمون کنه 

ریخت و گو

+ چه بی ریخ شدی!

- همه ریخ ها رو بردم فروختم , ملومه ؟

+ آره بابا, از دور داد میزنه 

- خیلی دورم نیست هاع, دو تا کوچه پایین تره , برسونمت؟

+ نه بابا, پیاده میرم 

- سلام برسون 

+ مخلصیم 

- چاکر بودی که !

+ رفتم ثبت احوال , ملوم نیس؟

- بذا نیگا کنم , عه, راس میگی ها, ولی اینجا رو خوب نزده

+ اینجا رو که خدا زده بود

- سلام برسون 

+ مخلصیم

- تو هم 

+ من هم

- اون هم

+ خدافص

- خدافص

پ چرا این ریختی شد؟

یه جاهایی باید رد شیم
 اصن همه جا باید رد شیم 
میبینی, زمینم هی رد میشه , 
هی رد میشه هی رد میکنه 
هی رد میکنیم
 رد کردیم 

مادر

برم به مادر بگم میشود مرا اندکی در بغل خود بگنجانی, 

بعد بگنجم در بغلش, انقدر بگنجم که دیگه نباشم 

که خیال کنم!

غوطه ور میشوم ,
مثل این مگس بیچاره
کنج لیوان چایم,
 که مانده از صبح روی میز, 
و دست و پا نمیزنم که خیال کنم ,
رها هستم 

نخطه چین

نگم از خط های بعدی که یه دنیا دلواپسی داره,
که باید بی حواس باشی و بری,
نرفتی هم نرفتی
ولی بمونی و رفته باشی
قانون که نداره,
ینی داره ها
ولی نداره,
بمونی و رفته باشی و صدات در نیاد
انگار که از اولش هم نبودی
نگم از خط های بعدی,
همون نقطه ی اول بسمونه 

مرحمت عالی زیاد

اصلا حوصله ی بودنمان نمیکشد به این همه نبودنتان 
لطف کن , اندکی باش